Informacje o mieście Racibórz

Już w IX wieku Racibórz bronił szlaku handlowego wiodącego przez Bramę Morawską do Polski. Położony był na skrzyżowaniu głównych tras biegnących z Czech i Moraw do Krakowa, Rusi i Śląska. Według staropolskich zapisów Raciborz był stolicą Kvadów. Ponadto, jak wspomina kronika napisana przez Gall Anonym, została schwytana przez rycerzy króla Bolesława III (Krzywoustego). Późniejsze dokumenty opisują Raciborza jako kasztelanię, a od 1172 r. jako stolicę Księstwa Raciborza założonego przez księcia Mieszka I zwanego Platonogami. Raciborz stał się prawdziwą twierdzą, która w 1241 r. dwukrotnie przetrwała napaść tatarską, podczas gdy Kraków jej nie wytrzymał. Od 1299 r., zgodnie z życzeniem księcia Przemsławia, Raciborza rządziła rada własna. Wiek XIII był okresem rozkwitu i wpływu kulturowego miasta na inne ziemie polskie.

Pierwszy medal z polskim napisem "Milost" został wyemitowany w mennicy książęcej, a pierwsze zdanie po polsku napisał Wincenty Kielczy, autor hymnu "Gaude Mater Polonia". Zdanie było następujące: Gorze szą nam stało. Nazwa miasta pochodzi od słowiańskiej nazwy Racibor (forma niemiecka, "Ratibor"). Raciborz był dobrze usytuowany, a jego dogodne położenie miało znaczący wpływ na szybki rozwój miasta. Powstały duże magazyny soli. Odbywały się tu największe śląskie jarmarki zbożowe. Racibórz znany był z dobrze rozwiniętego kunsztu, tkania i produkcji odzieży.