Szkocja to piękny, tętniący zielenią kraj, który w pewnym sensie jest odizolowany od wpływów innych kultur, dlatego zachowuje swój specyficzny charakter i niepowtarzalność.

Kiedy mówimy: „Szkoci”, wyobrażamy sobie rosłych mężczyzn w kraciastych kiltach. Kilty to narodowe szkockie stroje. Są to spódniczki wykonane z tartanu, czyli tkaniny z owczej wełny. Tkanina koniecznie musi mieć kraciasty wzór. Każdy klan ma swój własny wzór, który wyróżnia go spośród innych (wraz z okrzykiem bojowym, godłem i krokiem marszowym). Elementy te są wyrazem silnego poczucia przynależności do swojego klanu. Niektóre z nich rozgraniczają tartany na dzienne, bojowe i myśliwskie. Z tartanów szyje się także czapki oraz szarfy na ramię noszone przez kobiety. Kilty mogą nosić wszyscy Szkoci. Do kiltu można przymocować specjalną broszę charakterystyczną dla danego klanu. Natomiast tylko mężczyznom przysługuje prawo noszenia sporranu, czyli skórzanej torebki na sznureczku przewiązanym przez biodra. W przeszłości sporran stanowił ochronę na genitalia noszoną w czasie bitew przez biednych rolników, których nie było stać na profesjonalną zbroję. A że historia Szkocji jest bogata w różnego rodzaju konflikty i starcia, to sporran wszedł w kanon stroju narodowego.

Dudy to instrumenty muzyczne, które w Szkocji zdobyły szczególną popularność. Wbrew pozorom, to nie Szkoci są ich wynalazcami. Dudy przywędrowały do Europy w średniowieczu z terenów Azji. Znane są jeszcze we Francji, Hiszpanii, na Białorusi, w Czechach, na Łotwie i w Polsce pod nazwą kozy lub gajdy. Dudy należą do grupy aerofonów stroikowych. Składają się ze zbiornika na powietrze wykonanego z koziej skóry, rurki, przez którą wdmuchuje się powietrze do zbiornika, piszczałki lub piszczałek melodycznych wyposażonych w stroiki trzcinowe, oraz z piszczałki (lub kilku piszczałek) burdonowych. Dzięki którym dudy wydają stały dźwięk. Najbardziej znanymi dudami są Wielkie Dudy Szkockie (Great Highland Bagpipes), składające się. Mają aż trzy piszczałki burbonowe, a piszczałka melodyczna posiada aż siedem otworów bocznych i jeden oktawowy.

Kiedy ktoś proponuje „szklaneczka szkockiej” od razu wiadomo, że chodzi o whisky. Chociaż prawdopodobnie whisky została wynaleziona przez iryjskich zakonników, to właśnie w Szkocji została alkoholem narodowym o bardzo długiej i bogatej tradycji. Produkcja whisky była kiedyś w Szkocji zarzewiem konfliktów pomiędzy wytwarzającymi ją klanami a administracją państwową, która systematycznie próbowała dotkliwie opodatkować producentów. Do dziś w Szkocji produkuje się whisky w starych, tradycyjnych gorzelniach, a każda z nich ma swoją własną recepturę, której pilnie strzeże. Najpopularniejszymi szkockimi whisky są: Ballantines, Grants, Chivas Regal, Johnnie Walker, The Famous Grouse, Teacher's, The Balvenie, Laphroaig.